-
1 przed
przed [pʃɛt]I. prep +instr1) ( miejsce) vor +dat\przed domem vor dem Haus2) ( hierarchia) vor +datmieć pierwszeństwo \przed innymi Priorität haben vor anderen3) ( czas) vor +dat\przed obiadem vor dem Mittagessen\przed czasem vorzeitig\przed wieloma laty vor vielen Jahren\przed upływem roku vor Jahresablauf, innerhalb eines Jahres4) ( ochrona)osłona \przed zimnem Kälteschutz mzabezpieczenie \przed chorobą Krankheitsvorsorge fuciekać \przed czymś vor etw +dat fliehen [ lub weglaufen]chronić się \przed czymś sich +akk vor etw +dat schützen5) ( wobec) vor +datstanąć \przed sądem vor Gericht stehendrżeć \przed kimś vor jdm zitternukrywać coś \przed kimś etw vor jdm verbergenwyjść \przed dom vors Haus gehenpatrzeć \przed siebie nach vorne schauen -
2 przed
przed laty vor Jahren;przed czasem vorzeitig;wyciągnąć przed siebie rękę die Hand ausstrecken;przed naszą erą vor unserer Zeitrechnung -
3 czas
czas m (-u; -y) Zeit f;czas miejscowy Ortszeit f;czas gry Spielzeit f;czas odjazdu Abfahrtszeit f;wolny czas Freizeit f;czas pracy Arbeitszeit f;czas (+ inf) (es ist) Zeit zu …;czas przeszły GR Präteritum n;czas przyszły GR Futur n;czas teraźniejszy GR Präsens n;jakiś czas eine Zeit lang;do pewnego czasu eine Zeit lang, gewisse Zeit;na czas, w czas rechtzeitig;na czasie zeitgemäß, aktuell;od czasu (jak) seit (G);od tego czasu seitdem, seit dieser Zeit;po czasie zu spät;przed czasem vorzeitig;w krótkim czasie in Kürze;swego czasu seinerzeit;z czasem mit der Zeit;za moich czasów zu meiner Zeit;czasem nie (przypadkiem) vielleicht, zufällig;czas, by (+ inf) es ist Zeit, um … zu (+ inf);to kwestia czasu das ist eine Frage der Zeit;szkoda czasu es ist schade um die Zeit, das ist Zeitverschwendung -
4 urywać
I. vt1) ( odrywać)II. vr1) ( odłączać się)\urywać się od czegoś guzik: von etw abreißen2) ( być przerywanym) rozmowa: abreißen, abbrechen; ścieżka: abbrechen; głos: stocken3) (pot: wychodzić przed czasem)\urywać się z czegoś człowiek: früher von etw abhauen ( fam) -
5 czas
wolny \czas Freizeit fto jest kwestia \czasu das ist eine Zeitfrage [ lub Frage der Zeit]mieć \czas na coś Zeit für etw habenmieć \czas na robienie czegoś Zeit haben, etw zu tunnie ma na coś \czasu für etw ist keine Zeitw \czasie konferencji während der Konferenzciężkie \czasy schwere Zeiten fPlza moich \czasów zu meiner Zeitwyspać się za wszystkie \czasy [sich +akk ] ordentlich ausschlafenswego \czasu seinerzeit, damalsco pewien \czas in regelmäßigen Abständen, ab und zuod \czasu do \czasu von Zeit zu Zeit, hin und wiedernadszedł \czas, aby... die Zeit ist gekommen, um...w swoim \czasie zur rechten Zeit, zum richtigen Zeitpunkt\czas letni/zimowy Sommer-/Winterzeit f\czas miejscowy Ortszeit f\czas teraźniejszy Präsens nt\czas przyszły Futur nt\czas przeszły prosty Präteritum nt\czas przeszły złożony Perfekt nt5) komu w drogę, temu \czas ( przysł) wer nach Hause will, muss sich jetzt auf die Beine machen ( fam)[nie] być na \czasie [nicht] aktuell seindo \czasu vorerst, einstweilenna \czas rechtzeitig, pünktlichpo \czasie zu spät, im Nachhineinprzed \czasem vorzeitigz \czasem [ lub biegiem \czasu] mit der Zeit, im Laufe der Zeit
См. также в других словарях:
przed czasem — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} za wcześnie, przed wyznaczoną porą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyjść na spotkanie przed czasem. Walka bokserska zakończyła się przed czasem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przed — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w narzędniku, niekiedy w bierniku» 1. «z narzędnikiem oznacza miejsce czynności lub miejsce położenia przedmiotu obserwowanego lub osoby obserwującej, z biernikiem … Słownik języka polskiego
czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… … Słownik języka polskiego
czas — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. czassie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okres wydzielony jakimiś wydarzeniami, zjawiskami itp.; wyodrębniona pora : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czasy napoleońskie. Wiosna to… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naprzód — 1. «przed siebie, w przód, do przodu; na czele, na przedzie, przed innymi» Pobiec naprzód. Posuwać się, iść naprzód. Naprzód marsz! ∆ mors. Cała naprzód «komenda dla maszynowni oznaczająca, że maszyny mają pracować całą swą mocą» ◊ Wielki,… … Słownik języka polskiego
uprzedzać — ndk I, uprzedzaćam, uprzedzaćasz, uprzedzaćają, uprzedzaćaj, uprzedzaćał, uprzedzaćany uprzedzić dk VIa, uprzedzaćdzę, uprzedzaćdzisz, uprzedź, uprzedzaćdził, uprzedzaćdzony 1. «być szybszym od kogoś w jakimś działaniu, występować z czymś… … Słownik języka polskiego
uprzedzić — 1. Uprzedzać czyjeś prośby, pragnienia, myśli, zamiary, kaprysy «domyślać się czyichś próśb, pragnień i spełniać je, zanim zostaną wypowiedziane, wyjawione»: Dlaczego dotychczas zawsze przeczuwał jej myśli, uprzedzał pragnienia, troskliwą otaczał … Słownik frazeologiczny
uprzedzać — 1. Uprzedzać czyjeś prośby, pragnienia, myśli, zamiary, kaprysy «domyślać się czyichś próśb, pragnień i spełniać je, zanim zostaną wypowiedziane, wyjawione»: Dlaczego dotychczas zawsze przeczuwał jej myśli, uprzedzał pragnienia, troskliwą otaczał … Słownik frazeologiczny
pourywać — dk I, pourywaćam, pourywaćasz, pourywaćają, pourywaćaj, pourywaćał, pourywaćany «urwać wiele czegoś, urwać po kolei, jedno po drugim; poobrywać» Pourywać guziki, sznurowadła. pourywać się 1. «ulec urwaniu w wielu miejscach; o wielu rzeczach:… … Słownik języka polskiego
urwać — dk IX, urwaćwę, urwaćwiesz, urwaćwij, urwaćał, urwaćany urywać ndk I, urwaćam, urwaćasz, urwaćają, urwaćaj, urwaćał, urwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od czegoś, oderwać część czegoś; oberwać, oderwać» Urwać guzik, klamkę, kawałek… … Słownik języka polskiego
zawczasu — «już wcześniej, przed czasem; naprzód, z góry» Pamiętać o czymś zawczasu. Kupić zawczasu bilety do kina. Zawiadomić zawczasu kogoś o czymś … Słownik języka polskiego